Sanatçı, toplum ve sanat arasındaki bağı kuran kişidir. Bu iki kavram arasındaki ilişki sanatçı sayesinde devam eder. Sanatçının içinde bulunduğu toplum kendisini, kendisi de sanat eserini, eser de tekrar toplumu etkileyerek zorunlu bir döngü içine girerler.
Sanatçı yaşadığı çağın özelliklerinden – dinî inançlar, yazın ürünleri, yaşam tarzı, coğrafi koşullar – etkilenerek eserini ortaya koyar. Ortaya çıkan sanat eseri de çağının mimari özelliklerinin, düşünüş biçim ve tarzlarının, teknolojik ve sosyokültürel gelişmelerinin izlerini yansıtır.
Sanat insanın hem kendisini hem de çevresini dolayısıyla da evreni anlama çabası olarak anlaşılmalıdır.
Sanatçı içinde bulunduğu toplumun ve dönemin siyasetinden, kültüründen, başka insanlarca görülmeyen nitelikleri ayrıntılı bir duyumsallıkla -sezgisi ve duygusal zekâsıyla-alımlar ve onları eserlerinde yansıtır.
Sanat eseri artık güzellik değerinin tüm başka çevresel bileşenlerinin etkisini hissettiren taşıyıcısı olarak estetik nesne hâline dönüşür.
