Rönesans’ın mimarlarının kimler olduğuna bakalım.
FİLİPPO BRUNELLESCHİ (Filipo Bürüneleski) (1377-1446):
Floransa’da Rönesans öncesi dönemin eserlerinden ve eski Roma mimarlığından etkilenen Brunelleschi’nin 1434’te tamamladığı Floransa Katedrali’nin kubbesi bütün kiliseler için örnek olmuştur.
Hafif konik formu, basit ve yuvarlak pencereleri ve kırmızı tuğlaları ile büyüleyici bir görünümü vardır. Filippo Bruneileschi yapılarının cepheleri, büyük bir denge ve ritmik bir hareket içindedir.
Sanatçının önemli çalışmaları Floransa Katedrali’nin kubbesi (Resim 04.28), San Lorenzo ve San Spirito kiliseleri, Pazzi Şapeli, Pitti Sarayı’dır.
Brunelleschi ‘nin bir önemli eseri de “Floransa Öksüzler Yurdu’dur (Resim 04.29. Yapıda yuvarlak kemerler, Korint başlıklı ince sütunlar ve pencerelerde üçgen alınlıklar vardır. Kemerler arasında ise çocuk kabartmaları bulunmaktadır.
LEONE BATISTA ALBERTİ (1404-1472):
Rönesans’ın en büyük mimarlarından Alberti, kaleme aldığı “Yapı Sanatının On Kitabı” adlı eserinde bir mimari yapının mükemmelliğinin boyutlarının uyumundan kaynaklandığının altını çizmiştir.
Alberti, eserlerinde tek nefli ve kubbeli kilise planını seçmiştir. Saint-Andre Kilisesi (Resim 04.30) bu planla inşa edilenler arasında yer almaktadır.
Alberti’nin eserleri arasında bulunan, 1451’de yapılan Floransa’daki klasik mimari elemanlarla süslenmiş üç katlı Ruccelai Sarayı (Çizim 04.01) sade ve zarif bir eserdir. Alt katta Dar, orta katta İyon, üst katta ise Korint başlıklı yarım sütunlar kullanılmıştır. Yuvarlak, çifte pencereler bulunmaktadır.
Rimini’deki San Francesco Kilisesi de Albertin’nin eserlerindendir.
DONATO BRAMANTE (1444-1515):
Michelangelo’nun “eski çağdan günümüze adı anılacak en büyük mimarlardan biri” olarak tanımladığı Bramante, İtalyan mimarisinin gelişmesinde önemli rol oynayan sanatçılarındandır.
İtalyan yüksek Rönesansı’nın en önemli sanatçılarından biri olan Bramante’nin yaptığı “Tempietto Kilisesinde (Resim 04.31) benzersiz bir uyum göze çarpar. Dor düzeninde sütunlarla çevrili yuvarlak yapı çifte kubbeyle örtülüdür. Tempietto da sanatçının klasik mimari kurallarım kendi özgün üslubuyla birleştirdiği eşsiz bir perspektif ve uyum vardır.
Bramante’nin anıtsal eserleri arasında yer alan haç planlı “San Petro Kilisesi” için merkezi planlı yeni bir proje önermiş ancak Bramante’nin ölmesi nedeniyle kubbeyi ilk gerçek profesyonel mimarlardan biri olan Michelangelo bitirmiştir.
Bramante sanatçı kişiliğini Milano’daki “Santa Maria della Grazie”nin koro bölümünde bütün görkemiyle yansıtmıştır. (Resim 04.32/33)
