Duygu-durum bozukluklarının ana özelliği duygulardaki aşırılıktır. Bu özelliğin belirgin olduğu duruma afektif psikoz ya da manik-depresif psikoz adı verilir. Diğer yönlerden normal olan bu kişiler, kısa süreli psikotik, döngüsel dönemler geçirirler.
Bu dönemlerden biri manik dönemdir. Mani hâlinde hasta yoğun bir duygu ve faaliyet taşkınlığı içindedir. Normal insan gücünün üstünde bir enerjiyle dans edebilir, şarkı söyleyebilir, koşabilir veya konuşabilir. Obsesyon ve sanrıları olabilir. Sıklıkla saldırganlık gösterirler, cana ve mala zarar verebilirler.
Depresif dönemde aynı kişi elem, değersizlik, suçluluk ve umutsuzluk duyguları içindedir. Bazı durumlarda hasta sık sık ağlar, sürekli hayal ürünü günahlarından söz eder, yemekten içmekten kesilir. Motivasyon eksikliği, azalan canlılık, enerjisizlik, kendini kötü hissetme, tükenmişlik duygusu yaşar. Hüzünlüdür, keyifsiz bir ruh hâli vardır. Giyinme ve temizlenme gibi gündelik işlerini yapamaz ve bazen intihar görülebilir.
Manik ve depresif dönemler birbirini izler. Depresif dönemler, manik dönemlere oranla daha uzundur. Bazen iki dönem arasında hastanın aylar boyu iyileştiği, normal davrandığı gözlenebilir. Modern tedavi teknikleri uygulandığı takdirde, manik-depresif hastaların yüzde yüzü bir yıl sonunda hastaneden iyileşerek çıkabilmektedir. Manik-depresif psikozların genetik bir temele dayandığı düşünülmektedir.