Kur’an-ı Kerimde birçok gruptan bahsediliyor. Bu gruplardan birini ifade eden “ehl” kelimesi Kur’an’da 127 yerde bizzat geçmektedir. Yine Kur’an’da 25 yerde ise “ehl” kelimesinin manasını ifade eden kelimelerden istifade olunmuştur. Ünsiyet etmek, yabancı olmamak ve yaklaşmak manalarına gelen bu kelime, ıstılahta, nispet edildiği anlayışagörefarklımanalarifadeediyor.
Ehl kelimesi Kur’an’da daha çok kan bağına dayanan bir yakınlığı ifade etmek için kullanılmaktadır. “Aile” ve “halk” manalarına gelen “ehl” sözcüğü ayni zamanda ortak bir din, ırk ve mesleğe sahip olan insanları da ifade ediyor. Kelimenin bu manaları bizim konumuzla ilgili olmakla birlikte, içerisinde olan aile ifadesi konumuz itibariyle bizi diğerlerine göre daha çok ilgilendiriyor.
Kur’an’a göre ilk sosyal birlik ailedir. Farklı sosyal gruplar ailenin değişik birleşme ve sıralanmasından (tayfa, kabile, ümmet, millet vs.) ortaya çıkmıştır.
Kur’an-ı Kerime göre insanlar tarafından kurulan ilk sosyal gruplaşma aile şeklinde olmuştur. Çünkü karı koca ve çocuklardan meydana gelen aile örneğini ilk defa ilk insan Hz. Âdem (a.s), eşi Havva ve çocuklarında görüyoruz.
Kur’an-ı Kerim sosyal birliğin en üstün ve sağlam yönü ile sevgi, merhamet, iyilik, dayanma, yardımlaşma, doğruluk, insaf ve Allah korkusunu izleyerek aile yapısı ile ayakta tutulmasını hedeflemektedir. Çünkü sosyal hayatın bütün unsurları ondan çıkıyor.
Kur’an ve sünnete göre aile kesinlikle dikkat edilmesi gereken, her bir üyesiyle bir fonksiyon icra eden, toplumu ayakta tutan kurumdur. İslam dini, aileyi Kur’an ve sünnetin telkinleriyle bireyler arasında dini bir bağ kurmuş ve yüksek bir temele oturtmuştur. Kur’an-ı Kerimi incelediğimizde onun aileye ne kadar önem verdiğinin, toplumda sosyal kaynaşmanın oluşması için aileye yüklediği vazifenin şahidi oluyoruz.