II. Dünya Savaşı sonunda Japonya’nın yenilmesi üzerine 38. paralelin kuzeyinde kalan Japon birlikleri SSCB tarafından, güneyinde kalanlar ise ABD tarafından teslim alındı.
Japonya’nın Kore’deki varlığı sona erince Kore, SSCB ve ABD arasında güç çatışmasına sahne oldu. 1948 ve 1949’da SSCB, Kuzey Kore’de sosyalist; ABD, Güney Kore’de kapitalist politikalar izleyen kendilerine bağlı yerli hükûmetler kurdular.
İki hükûmet arasında 38. enlem sınır olarak kabul edilmişti. Sovyet lideri Stalin, Batı’da NATO’nun kurulmasıyla Sovyetlere karşı oluşan direnç karşısında Doğu’da stratejik olarak güçlenmeyi amaçlıyordu.
Bu yüzden ABD’nin Japonya’daki üslerine karşı Kore’de gücünü arttırmak ve Çin’in sosyalist ülkeler üzerinde ayrı bir güç olarak etkili olmasını engellemek istiyordu. Bu nedenlerle Stalin, 25 Haziran 1950’de Kuzey Kore’nin 38. enlemden güneye inerek tüm Kore’yi ele geçirmek için yapacağı saldırıyı başlattı.
Kuzey Kore’nin bu saldırısı karşısında ABD lideri Truman Güney Kore’ye yardım olarak askerî malzeme gönderdi. Ancak Güney Kore’nin durumu kötüye gidince ABD, hava ve deniz kuvvetlerini “BM Harekâtı” adıyla Kore’ye çıkardı.
Daha sonra BM’de yapılan çağrıya uygun olarak on beş ülke Kore’ye asker gönderdi. Türkiye de 4500 kişilik bir tugay ile BM kuvvetine katıldı.