II. Dünya Savaşı’nda Fransız sömürgesi olan Hindiçini’ni işgal eden Japonya, yenileceğini anlayınca Hindiçini’nde üç devlet kurduğunu ilan etmişti: Vietnam, Laos ve Kamboçya. II. Dünya Savaşı sona erdiğinde Fransa bu bölgeyi Fransız Uluslar Topluluğu çerçevesinde Hindiçini Federasyonu adıyla denetime almaya çalıştı.
Ancak 1941’den beri Fransız sömürgeciliğine karşı bağımsızlık mücadelesi veren Viet Minh hareketinin önderi Ho Chi Minh (Ho Şi Min), 1946’da Demokratik Vietnam Cumhuriyeti’ni ilan ederek ülkenin kuzeyindeki dağlık bölgelerde gerilla savaşı başlatmıştı.
1949 Çin Devrimi’nin de etkisiyle Ho Chi Minh, Fransa’ya karşı başarılı oldu. 1954 Cenevre Sözleşmesine göre, Vietnam 18. enlem sınır kabul edilerek Kuzey ve Güney Vietnam olmak üzere ikiye bölündü ancak 1956’da yapılacak olan serbest seçimlerle iki ülke birleşecekti.
Antlaşmayı “komünist tuzağı” olarak değerlendirip imzalamayan ABD, bölgede Çin ve Sovyet etkisinin güçlendiğini düşünerek 1954’te Güneydoğu Asya İttifak Örgütü’nü (SEATO) kurdu. SEATO; ABD, Fransa, İngiltere, Avustralya, Pakistan, Filipinler, Yeni Zelanda ve Tayland olmak üzere sekiz üye ülke ile kurulmuştur.
ABD böylece Sovyetler, Çin ve Kuzey Vietnam’ı çevreleme politikasını Güneydoğu Asya’da da gerçekleştirmeye çalıştı. Bu gelişmelerle birlikte ABD’nin Güney Vietnam’a konuşlanarak 1956 Vietnam seçimlerini engellemesi 1956’dan 1973’e kadar sürecek olan çok kanlı bir Vietnam-ABD savaşına yol açacaktır.