Japonya, 7 Aralık 1941’de Pearl Harbour’a gerçekleştirdiği ani bir baskınla savaşa girmiş ve Pasifik’te arka arkaya başarılar elde etmişti.
Japon saldırılarını Haziran 1942’de durdurmayı başaran Müttefikler, 1943’ten itibaren Pasifik’te ABD ve Güneydoğu Asya’da İngiltere’nin çabalarıyla inisiyatifi ele geçirmeye başladılar. Ekim 1944’te Leyte Deniz Savaşı’nda ağır bir yenilgi alan Japonya’nın gerilemesi hızlandı.
1945’in başında Müttefikler, Japon işgalinde bulunan Çin, Endonezya ve Pasifik’te saldırıya geçtiler. Bu arada Avrupa’da savaş sona ermiş, Potsdam Konferansı’nda SSCB, Japonya ile savaşmayı kabul etmişti. Konferanstan sonra ABD, Japonya’yı kayıtsız şartsız teslim olmaya zorlamak için geliştirdiği atom bombalarından birini 6 Ağustos’ta Hiroşima’ya, diğerini 9 Ağustos’ta Nagazaki’ye attı.
Aşağıdaki etkinlikteki bilgilerden de anlaşılacağı üzere atom bombaları etkisini hemen gösterdi. SSCB, 8 Ağustos’ta Japonya’ya savaş ilan etti, Mançurya’yı ve 38. enlemin kuzeyindeki Kore topraklarını işgale girişti. 10 Ağustos’ta İsviçre aracılığıyla barış teklifinde bulunan Japonya, 14 Ağustos’ta kayıtsız şartsız teslim oldu. 2 Eylül’de ABD’nin Missouri (Misori) savaş gemisinde teslim belgesinin imzalanmasıyla II. Dünya Savaşı resmen sona erdi.
II. Dünya Savaşı’nın sonunda yenilen devletlerle barış antlaşmalarının yapılması ancak 10 Şubat 1947’de gerçekleşebildi. 1945’ten sonra Batılı devletler ve SSCB arasında gerçekleşen bir dizi konferanstan sonra Paris’te İtalya, Romanya, Macaristan, Bulgaristan ve Finlandiya ile barış antlaşması imzalandı.
Ortada birleşmiş bir Almanya olmadığından Almanya ile antlaşma imzalanamadı. Ancak yıllar sonra 1971’de Dört Büyükler Antlaşması imzalandı. Japonya ile yapılacak antlaşmanın içeriğini belirlemek için ABD’nin çağrısı ile 4-7 Eylül 1951’de San Francisco kentinde bu ülkeye savaş açmış tüm ülkelerin katıldığı bir konferans toplandı. SSCB, Çekoslovakya ve Polonya’nın reddetmesine karşın 8 Eylül 1951’de San Francisco’da Japonya ile barış antlaşması imzalandı.