Bir bölgede sıcaklığın dağılışını, en iyi şekilde izoterm haritaları gösterir (Harita 1.10). İzoterm haritalarının çiziminde ilk iş olarak haritası çizilecek bölgenin meteoroloji istasyonlarının bulunduğu yerler tespit edilir ve harita üzerinde işaretlenir.
Daha sonra günlük, aylık veya yıllık ortalama sıcaklık değerleri haritadaki yerlerine işlenir. Ardından sıcaklık değerlerinin en düşük ve en yüksek olanları dikkate alınarak izotermlerin kaç derecede bir geçirileceğine karar verilir.
Bundan sonra en düşük ve en yüksek değere sahip olan izotermlerin çizimine başlanır.
İzoterm eğrileri tam değerlerin üzerinden çizilir. Diğer değerlerin ise tam değerlere, yakınlıkları oranında uzağından veya yakınından geçirilir. İzotermler çizildikten sonra yanlarına istasyonların sıcaklık değerleri yazılır. İzoterm eğrilerinin küçük değerlerden büyük değerlere doğru normal değişiminin yer yer bozulduğu görülebilir.
Bazı durumlarda sıcaklığın düzenli artma eğilimine uymadığı ve değerlerin daha düşük olduğu görülür. Bu durumda düşük sıcaklık adacıkları ismi verilen kapalı daireler meydana gelir.
Aynı şekilde yine sıcaklığın düzenli artma eğilimine uymayarak bazı yerlerde çok yüksek sıcaklık değerlerinin yer aldığı görülür. Bunlar da yüksek sıcaklık adacıkları denilen kapalı izoterm çizgileridir.
İzoterm haritaları gerçek ve indirgenmiş izoterm haritaları olarak ikiye ayrılır. Gerçek izoterm haritaları yeryüzünde ölçülen gerçek sıcaklık değerlerine göre çizilir. İndirgenmiş izoterm haritaları ise yükseltinin sıcaklığa olan etkisini ortadan kaldırmak için her merkezin deniz seviyesinde olduğu kabul edilerek hazırlanır.
| BİLGİ KUTUSU |
| İzoterm haritaları istasyonların o andaki anlık sıcaklıklarına göre çizilirse “sinoptik sıcaklık haritaları” elde edilir. Ancak klimatolojik amaçlar için daha ziyade günlük, aylık, mevsimlik, yıllık ve uzun yıllar ortalamalarına göre çizilen izoterm haritaları kullanılır. |