1918 yılı sonlarına doğru Anadolu toprakları hem karadan hem denizden işgal kuvvetlerinin saldırısına uğradı.
Türk milleti, kendisini tarih sahnesinden silmeyi amaçlayan bu saldırılar karşısında güç durumda kalmıştı. Osmanlı Devleti’nin başkenti İstanbul kuşatma altına alınmış, ordularımız dağıtılmış, silah ve cephanelere işgal kuvvetleri tarafından el konulmuştu.
Millî Mücadele’yi başlatan Türk milleti gerekli olan silahtan, cephaneden yoksun bırakılmıştı. İşte Türk milleti Kurtuluş Savaşı’na bu olumsuz şartlarda yokluklar ve yoksulluklar içinde başladı.
Mustafa Kemal, 1919 yılında Türk milletinin kaderini değiştirecek bir mücadeleye girişti. Mustafa Kemal, Türk milletini sonsuza kadar yaşatmanın yolunun “İstiklal Mücadelesi” ile mümkün olacağına inanıyordu.
Arkadaşları ile birlikte işgalci güçlerin tahmin dahi edemeyeceği bir kurtuluş mücadelesi başlattı. Anadolu’da işgale uğramamış bölgelerden biri de Kastamonu ve çevresiydi. Anadolu’nun dışarıyla deniz yolu bağlantısının kurulduğu tek yer ise Kastamonu’nun İnebolu Limanı’ydı.
Millî Mücadele’nin başarıya ulaşabilmesi İnebolu Limanı’ndan gelecek mühimmata bağlıydı. Bu nedenle İnebolu-Ankara arasındaki bu yol Kurtuluş Savaşı için son derece önemliydi. O dönemde güvenliği sebebiyle tercih edilen bu yol, aslında yağışlı havalarda çamurla kaplanan son derece bakımsız eski bir kervan yoluydu.
Bütün silah depoları İstanbul’da bulunuyordu. Toplanan silahlar ve ateşleyici düzenekleri İstanbul’da biriktiriliyordu. Millî Mücadele’de cephede bunlara çok ihtiyaç vardı. İstanbul’da kurulan gizli örgütler bu silahları, araç ve gereçleri birçok zorluğu yenerek Anadolu’ya gönderiyorlardı. İnebolu Limanı büyük gemileri barındıracak imkânlardan yoksun idi.
Özellikle İstanbul’dan İnebolu açıklarına gemilerle gelen silah ve cephane, her türlü olumsuz hava şartlarına rağmen kahraman denizciler tarafından kayıklarla İnebolu kıyılarına taşınıyordu. Bu malzemeler Kastamonu’nun fedakâr Türk kadınları, yaşlıları ve çocukları tarafından zor şartlarda Ankara’ya ulaştırılıyordu.
O dönemde halkın eli silah tutan erkekleri cephelerde düşmana karşı savaşıyorlardı. Yolun bozuk olmasından dolayı İnebolu- Ankara arasındaki ulaşım büyük zorluklar içinde gerçekleştiriliyordu. Bu yol güzergâhındaki birlik, beraberlik ve vatanseverlik, cephede olağanüstü şartlarda savaşan Mehmetçik’in vermiş olduğu mücadele kadar kutsaldı. İşte bu nedenlerle İnebolu’dan Ankara’ya uzanan bu zorlu yola “İstiklal Yolu” adı verilmiştir.