Anne ve babası bir olan kişilere kardeş denir. İslam dininde kardeşlik ise aynı inancı ve değerleri savunma, aynı dünya görüşünü paylaşma ve bir dayanışma ruhunu ifade etmektedir. Kur’an-ı Kerim’de, kardeşlik, manevi birliği ve beraberliği ifade eder. “Müminler ancak kardeştir. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’tan korkun ki esirgenesiniz.” (Hucurat suresi, 10. ayet)
İslam, din kardeşliğinin kan kardeşlik kadar önemli olduğunu vurgular. Hz Muhammed (s.a.v.), Medine’ye hicret etmek zorunda kalan muhacir ile onlara kucak açan ensarı kardeş ilan etmiştir. Bu kardeşlik maddi ve manevi birliği oluşturmak için kurulmuştur.
Kardeşlik, toplumda huzuru sağlayan önemli ilkelerden biridir. Müslümanların birbirini sevmesi kardeşliktir. Birbirini seven insanlar birbirinin haklarını gözetirler. Onların haklarına saygılı olurlar. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bu konuda şöyle buyurur: “Müslüman Müslüman’ın kardeşidir, ona hainlik yapmaz, ona yalan söylemez, onu yüzüstü bırakmaz. Müslümanın ırzı, malı ve kanı saygındır, ona dokunulamaz. Takva, (Allah’a karşı sorumluluk bilinci) işte şuradadır (kalptedir). Müslüman’ın Müslüman kardeşini küçük görmesi, kötülük olarak ona yeter.” (Tirmizi, Birr, 18)
Peygamberimiz (s.a.v) kardeşlik ortamını oluşturacak bazı kural ve sorumluklar belirlemiştir:
“Müminin mümin üzerinde altı hakkı vardır:
- Hastalandığında onu ziyaret eder,
- Öldüğünde cenazesinde bulunur,
- Kendisini davet ettiğinde davetine icabet eder,
- Onunla karşılaştığında selam verir,
- Aksırdığında ona hayır duada bulunur,
- Yanında ve gıyabında onun için samimi davranır.” (Tirmizi, Edeb, 1)
Müslüman, Müslüman kardeşi için dua etmeli, zor durumda ona maddi, manevi destekle bulunmalıdır. Kötü bir iş yapmadan önce onu tatlı bir dille uyarmalıdır. Müslümanlar iyi günlerde birbirinin yanında olduğu gibi kötü günlerinde de birbirinin yanında olmalıdır.