İlk Çağ’da coğrafya basit gözlemler ve bu gözlemlerden elde edilen bilgilerden faydalanılarak hazırlanmış basit harita çizim denemeleriyle başlamıştır.
Bu dönemde coğrafya genellikle bilinen dünyanın haritasının yapımı ve bu dünyadaki yerlerin ve bölgelerin tarihiyle birlikte ayrıntılı tasvir edilmesi şeklinde gelişmiştir. Ayrıca evrenin oluşumuyla insan ve doğanın kaynağını anlama çabası da coğrafyaya yön vermiştir.
Böylece İlk Çağ coğrafyasında bir yandan yeryüzünün tasviri ve ölçümü yapılırken diğer yandan insanın yeryüzündeki varoluşunun nedenleri teolojik olarak açıklanmaya çalışılmıştır.
Bu dönemde coğrafyanın gelişiminde Herodot (Heredot), Platon (Platon), Aristo (Aristo), Eratosthenes (Eratosten), Strabon (Strabon) (Görsel 1.8) ve Batlamyus (Batlamyus) gibi düşünürler önemli rol oynamıştır.
| BİLGİ KUTUSU |
| Strabon, Geographika (Antik Anadolu Coğrafyası) adı verilen 17 ciltlik bir çalışma kaleme almıştır. Büyük oranda bilinen dünyanın ansiklopedik bir tasviri olan bu çalışmanın asıl değeri, yorumladığı ve göndermede bulunduğu pek çok çalışmayı gelecek nesillere taşımasıydı. Geographika aynı zamanda kültürel farklılaşmaya, yönetim biçimlerine ve tikel yerlerin geleneklerine dair bir tür açıklama girişimiydi. Eserde kültürel gelişimdeki doğal koşulların önemi başta İtalya olmak üzere pek çok yerle bağlantılı olarak tartışılmıştır. Coğrafya-Tarihi, Felsefesi ve Temel Kavramları, Arild Holt JENSEN Çeviri Editörü: Erdem BEKAROĞLU |