Ülkelerin birbirleriyle yapmış oldukları mal ve hizmet alışverişine dış ticaret adı verilir.
Günümüzde ülkeler mal, hizmet ve sermaye akışı şeklinde ekonomik ilişkilerde bulunur. Bunun nedeni ise dış ticaretin (ithalat-ihracat) taraflara fayda sağlama potansiyeli taşımasıdır.
Dış ticaret, uluslararası alanda çok eskiden beri başvurulan bir ekonomik ilişki olarak karşımıza çıkar. İhtiyaçların çokluğu ve çeşitliliği insanların birbirleriyle mübadele ilişkisi kurmasına yol açmıştır. Ülkeler de birbirleriyle çeşitli sebeplerle ticaret yapar.
Dış ticaret kendi içinde iki bölüme ayrılır. Bunlar ithalat ve ihracattır. Bunun yanı sıra transit ticaret de vardır. Toplumlar ürettiklerini pazarlamak, üretemediklerini ise yurt dışından ithal etmek durumunda kalırlar. Dünya pazarında geniş bir şekilde yer alan ihracat ve ithalat kavramları, ülke ekonomisinin gidişatını belirleyen önemli iki olgudur.
Ülkeler, üretemedikleri ürünleri yurt dışından satın alırlar. Buna ithalat denir. Ürettikleri ürünleri yurt dışına pazarlamalarına ise ihracat denir. Bu iki olgu dış ticareti tamamlayan önemli unsurlardır. Örneğin, doğal gazın boru hatlarıyla başka ülkelere taşınması ve karşılığında da o ülkelerden ihtiyaç duyulan malların alınması; aynı şekilde petrol üreten ülkelerin petrollerini satarak ihtiyaç duydukları diğer malları ithal etmeleri ve ihtiyaçlarını gidermeleri hep ticaret yoluyla olmaktadır.
Uluslararası ticareti gerekli kılan bir unsur da mal ve hizmetlerin üretimindeki fiyat farklılıklarıdır. Her ülke, diğer ülkelere göre bazı malları nispeten ucuza, diğer bazı malları ise nispeten pahalıya üretir. Bazı malları ise hiç üretemez. Ülkelerin ucuza ürettikleri malların bir kısmını ihraç etmeleri, karşılığında pahalıya ürettikleri malları daha ucuza üretebilecek başka ülkelerden satın almaları, onlara önemli kazançlar sağlar ve refah düzeylerini artırır.
Uluslararası ticaretin bir başka sebebi, bazı ülkelerin belirli malların üretiminde uzmanlaşmış olmasıdır. Bazı mallar bazı ülkelerde iyi kalitede ve ucuza üretilmektedir. Örneğin Japonya’da elektronik eşya çok ileri teknoloji ile üretildiği için ucuz, Türkiye’de ise nispeten pahalıdır. Buna karşılık tarım ürünleri doğal kaynakların bol olması yüzünden Türkiye’de ucuz Japonya’da ise bu kaynakların kıtlığı yüzünden oldukça pahalıdır.