Hadis ilimlerinin öğretildiği ve hadis ilimlerinde uzmanların yetiştirildiği yüksek öğretim kurumlarıdır.
Hadis dersleri önceleri mescitlerde o şehrin hadisçileri (muhaddis) tarafından verilirdi. Bu mescitler aynı zamanda ilmî seyahatleri dolayısıyla şehre gelen meşhur muhaddislerin hadis derslerine de tahsis edilirdi. Ders halkalarının ve onlara iştirak eden öğrencilerin çoğalması sebebiyle camiler dışında yeni müesseselere ihtiyaç duyuldu.
Nişabur’da daru’l-hadis adıyla hadis medreseleri kurulmuştur. Ancak müstakil bir öğretim müessesesi olarak daru’l-hadisler ilk defa Şam’da inşa edilmiştir. Kurucusu olan Atabeg Nureddin Zengi’ye (ö.1211) nispetle “Daru’l-hadisi’n-Nuriyye” diye adlandırılmıştır. Daha sonra Mısır, Kudüs ve Suriye’de daru’l-hadis medreseleri kurulmuştur.
İslam dünyasında yayılmaya başlayan daru’l-hadis medreseleri, Anadolu Selçuk lu Devleti zamanında hızlı bir şekilde inşa edilmeye başlandı. Anadolu’da ilk olarak inşa edilen Çankırı Daru’l-Hadis’i olmuştur. Anadolu Selçuklu Devleti Döneminde inşa edilen ikinci daru’l-hadis Sivas Gök Medrese Daru’l-Hadisidir.
Daha sonra Konya’da İnce Minareli Medrese, Erzurum Ahmediye Medreseleri yapılmıştır. Osmanlılar zamanında ilk olarak İznik’te yapılan daru’l-hadis kurumları; Bursa, İstanbul, Tokat, Amasya ve diğer illerle devam etmiştir. Bu kurumlar, halkın eğitilmesinde, birlik ve beraberliğin sağlanmasında önemli hizmetler vermiştir.