Varşova Paktı’nın dağılmasından sonra bu pakta üye olan bazı Doğu Avrupa ülkeleri, hem Batılı devletlerle ilişkilerini geliştirmek hem de güvenliklerini sağlamak amacıyla NATO’ya üyelik için başvurdular.
NATO üyesi olmayan ülkelerle ortaklıklar, bağımsızlıklarını yeni kazanan ülkelerin sağlam bir demokratik ortam oluşturmalarına, siyasi istikrarlarını korumalarına ve silahlı kuvvetlerini modernize etmelerine yardımcı olmak amacıyla 1991’de başlatılmıştır.
Avrupa-Atlantik Ortaklık Konseyi çerçevesinde yapılan tartışmalar ile NATO’ya üye olan ülkeler, 1999’dan itibaren birliğe üye olmak isteyen devletlerle ilgili “Barış İçin Ortaklık” adıyla bir program benimsediler. Aynı yıl Madrid Zirvesi’nde Polonya, Çek Cumhuriyeti ve Macaristan resmen NATO’ya üye oldular.
2008’de Bükreş’te yapılan zirvede Rusya’nın karşı çıkmasına rağmen Ukrayna ve Gürcistan’ın üyelikleri karar altına alındı, Arnavutluk ve Hırvatistan da 2009’da üye olma hakkı kazandı.
Makedonya’nın üyelik girişimi Yunanistan tarafından, Güney Kıbrıs’ın üyelik başvurusu da Türkiye tarafından veto edilmişti. NATO, üye olmayan Akdeniz Diyaloğu ve İstanbul İş Birliği Girişimi Ülkeleri ile küresel ve bölgesel güvenliği sağlamak için iş birliği olanakları aramaktadır.
